کد مطلب:24289 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:23

گنجینه پرسمان » اخلاق و عرفان

چرا حضرت مهدي براي رفع ظلم و ارشاد مردم تا حدودي كه ممكن است ظاهر نمي‎شوند و هر زمان كه خطري براي ايشان پيش آمد و يا مصلحتي اقتضا كرد غايب شوند و به همين صورت ظهورهائي جزئي داشته باشند تا آن ظهور كلي فرا رسد؟

اين نحو ظهور و غيبت، خلاف مصلحت نبوات و خلاف مصالح تربيتي جامعه است و مانند مداخله يك قوة مستمر غيبي در كادر اختيار بشر و سلب اختيار از انسان مي‎باشد و بالأخره با هدف خلقت انسان، تكامل عادي و اختياري و سير ارادي و تدريجي او بسوي كمالي كه آيه: «اِنّا خَلَقْنَا الْاِنْسانَ مِنْ نُطْفَةٍ أَمْشاحٍ نَبْتَليهِ فَجَعْلْناهُسَميعاًبَصيراً» دهر/ 2 [ما او را از آب نطفه مختلط خلق كرديم و داراي قواي چشم و گوش گردانيديم.] آن را بيان مي‎دارد، سازگار نيست و موجب وقوف و بازماندن بشر از سير ترقي و كمال است و مانند آن است كه همه چيز، وابسته به معجزه گردد و جريان طبيعي و عادي كه سنّت خدا بر آن قرار دارد، متروك شود.

---

امامت و مهدويت ج 3 - پاسخ ده پرسش
آيةالله لطف الله صافي گلپايگاني